ماری کوری با نام کامل ماری

تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۴۰۲

ماری کوری با نام کامل ماری سالومئا اسکودوفسکا کوری اولین بانوی جهان می باشد که دو بار برنده جایزه نوبل شده است.

وی در یک خانواده نابغه رشد کرد و بزرگ شد. خانواده کوری مجموعاً ۵ جایزه نوبل دریافت نمودند.

ماری کوری در زمینه واپاشی هسته‌ای یکی از دانشمندان پیشگام بود و تحقیقات زیادی را در همین زمینه انجام داد.

جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۰۳ (۱۲۸۱ شمسی) به وی به همراه هانری بکرل و همسرش پیر کوری اهدا شد.

او تنها برنده جایزه نوبل شیمی در سال ۱۹۱۱ میلادی (۱۲۸۹ شمسی) بود.

وی اولین زنی بود که برنده جایزه نوبل شد و تنها زنی است که این جایزه را در دو زمینه مختلف دریافت نمود.

در این بخش از زندگینامه افراد موفق قصد داریم زندگینامه ماری کوری را مورد بررسی قرار دهیم پس در ادامه با ما در سایت جادوی باور همراه باشید.

محتویات

• تولد و کودکی ماری کوری
• نقل مکان به پاریس، دریافت اولین جایزه نوبل
• زندگی شخصی ماری کوری
• دریافت دکترا
• وفات پیری کوری
• سفر ماری کوری به ایالات متحده
• دستاورد مهم ماری کوری
• فوت ماری کوری

تولد و کودکی ماری کوری

ماری کوری (Marie Curie) ۷ نوامبر ۱۸۶۷ میلادی (۱۷ آبان ماه ۱۲۴۶ شمسی)، در ورشو، کنگره پادشاهی لهستان، امپراتوری روسیه به دنیا آمد.

او از دوران کودکی به خاطر حافظه شگفت انگیزش قابل توجه اطرافیان قرار گرفت.

وی در یک خانواده فرهنگی رشد نمود. پدرش یعنی وادیسواو اسکودوسکی و مادرش یعنی برونیسواوا اسکودوفسکا هر دو معلم و مدیر مدرسه بودند.

ماری کوری بسیار به درس علاقمند داشت. به صورتی که در تمامی دروس جزو شاگردان ممتاز بود.

وی در سن ۱۶ سالگی پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در لیسه روسیه مدال طلا را در رشته تحصیلی اش به دست آورد.

هم خانواده پدری و هم خانواده مادری وی برشکسته بودند. چراکه این دو خانواده پس انداز خود را بر اثر سرمایه گذاری بد از دست دادند.

او از درآمد خود توانست هزینه تحصیلات پزشکی خواهرش برونیسلاوا در پاریس را تامین کند، با این درک که برونیسلاوا بعداً به او کمک می کند تا تحصیل کند.

برونیسواوا مادر ماری کوری، مدیر یک مدرسه دخترانه شبانه بود. وی در سال ۱۹۶۷ میلادی (۱۲۵۶ شمسی) هنگامی که ماری کوری تنها ۱۰ سال داشت درگذشت.

نقل مکان به پاریس، دریافت اولین جایزه نوبل

در سال ۱۸۹۱ میلادی (۱۲۷۰ شمسی) ماری کوری به پاریس رفت.

در همین سال ها بود که وی از نام ماری برای استفاده کرد تا در محافل علمی همچون سخنرانی های پل آپل، گابریل لیپمن و ادموند بوتی در دانشگاه سوربن شرکت نماید.

او در آنجا با فیزیکدانانی آشنا شد که از قبل شناخته شده بودند از جمله: ژان پرین، چارلز مورین و ایمه کاتن.

وی در آن دوران در شرایط بدی قرار داشت. هم از لحاظ مالی و هم از لحاظ خانوادگی… ولی علاقه زیادی که به درس و تحصیل داشت باعث شد تا بتواند این شرابط سخت را تحمل نماید.

ماری کوری تا پایان شب در اتاق دانشجویی خود کار می کرد و عملاً با نان، کره و چای زندگی می نمود.

او در سال ۱۸۹۳ میلادی (۱۲۷۲ شمسی) در مجوز علوم فیزیکی مقام اول را کسب کرد.

سپس وی شروع به کار در آزمایشگاه تحقیقاتی لیپمن نمود.

در سال ۱۸۹۴ میلادی (۱۲۷۳ شمسی) در مجوز علوم ریاضی رتبه دوم را کسب کرد.

در بهار همان سال بود که با پیر کوری همسرش آشنا شد.

زندگی شخصی ماری کوری

ازدواج ماری با پیر کوری در ۲۵ ژوئیه ۱۸۹۵ میلادی (۵ بهمن ماه ۱۲۷۳ شمسی) صورت گرفت.

این اتفاق نشانگر شروع یک شراکت بود که به زودی به نتایج مهم جهانی دست یافت، به ویژه کشف پولونیوم (که ماری به افتخار سرزمین مادری خود نام آن را چنین نامید.) در تابستان سال ۱۸۹۸ میلادی (۱۲۷۶ شمسی).

رادیوم چند ماه بعد، پس از کشف پدیده جدیدی توسط هانری بکرل در سال ۱۸۹۶ میلادی (۱۲۷۴ شمسی) که بعدها او آن را رادیواکتیویته نامیدند نام گذاری شد.

ماری کوری، در جستجوی موضوعی برای پایان نامه، تصمیم گرفت تا دریابد که آیا خاصیت کشف شده در اورانیوم در مواد دیگری نیز وجود دارد یا خیر.

با معطوف کردن توجه خود به مواد معدنی، ماری کوری متوجه شد که اورانینیت دقیقا همان چیزی است که وی به دنبالش بود.

ماده معدنی که فعالیت آن، برتر از اورانیوم خالص است.

این ماده تنها با وجود مقدار کمی از یک ماده ناشناخته با فعالیت بسیار بالا در سنگ معدن قابل توضیح می باشد.

دریافت دکترا

پیر کوری سپس در کاری که او برای حل این مشکل انجام داده بود و منجر به کشف عناصر جدید، پولونیوم و رادیوم شد، به او پیوست.

در حالی که پیر کوری عمدتاً خود را وقف مطالعه فیزیکی تشعشعات جدید کرد، ماری کوری برای به دست آوردن اورانیوم خالص در حالت فلزی تلاش کرد.

بر اساس نتایج این تحقیق، ماری کوری دکترای علوم خود را در ژوئن ۱۹۰۳ میلادی (بهمن ماه ۱۲۸۱ شمسی) دریافت کرد و به همراه پیر کوری، مدال داوی انجمن سلطنتی را دریافت نمود.

همچنین در سال ۱۹۰۳ میلادی (۱۲۸۱ شمسی) آن ها با بکرل جایزه نوبل فیزیک را برای کشف رادیواکتیو به اشتراک گذاشتند.

تولد دو دخترش ایرن و ایو، در سال های ۱۸۹۷ و ۱۹۰۴ میلادی ( ۱۲۷۵ و ۱۲۸۳ شمسی)، کار علمی فشرده ماری را قطع نکرد.

او به عنوان مدرس فیزیک در اکول نرمال سوپریور (École Normale Supérieure) یک Grande école فرانسوی منصوب شد.

وی در آنجا روشی برای تدریس بر اساس نمایش های تجربی معرفی کرد.

در دسامبر ۱۹۰۴ میلادی (دی ماه ۱۲۸۳ شمسی) او به عنوان دستیار ارشد در آزمایشگاهی که پیر کوری آن را هدایت می کرد منصوب شد.

وفات پیری کوری

مرگ ناگهانی پیر کوری ۱۹ آوریل ۱۹۰۶ میلادی (۲۹ فروردین ماه ۱۲۸۵ شمسی) ضربه تلخی برای ماری کوری بود.

اما همچنین یک نقطه عطف تعیین کننده در زندگی حرفه ای او نیز به شمار میرفت.

از این پس او تمام انرژی خود را صرف انجام کارهای علمی که با پیری کوری شروع کرده بود نمود.

در ۱۳ مه ۱۹۰۶ میلادی (۲۲ اردیبهشت ماه ۱۲۸۵ شمسی)، او به سمت استادی منصوب شد که پس از مرگ همسرش مقام استادی خالی مانده بود.

ماری کوری اولین زنی بود که در دانشگاه سوربن تدریس کرد.

در سال ۱۹۰۸ میلادی (۱۲۸۷ شمسی) او به مقام استادی رسید و در سال ۱۹۱۰ میلادی ( ۱۲۸۹ شمسی) رساله اساسی او در مورد رادیواکتیویته منتشر شد.

در سال ۱۹۱۱ میلادی (۱۲۹۰ شمسی) جایزه نوبل شیمی را برای جداسازی رادیوم خالص دریافت کرد.

ماری کوری در سال ۱۹۱۴ (۱۲۹۳ شمسی) شاهد تکمیل ساختمان آزمایشگاه های موسسه رادیوم (Institut du Radium) در دانشگاه پاریس بود.

در طول جنگ جهانی اول ماری کوری با کمک دخترش ایرن، خود را وقف توسعه استفاده از رادیوم کرد.

در سال ۱۹۱۸ میلادی (۱۲۹۷ شمسی) مؤسسه رادیوم، کارکنانی که ایرن به آن ملحق شده بود، به طور جدی شروع به فعالیت کرد و قرار بود به یک مرکز جهانی برای فیزیک و شیمی هسته ای تبدیل شود.

ماری کوری که اکنون در بالاترین نقطه شهرت خود قرار داشت و از سال ۱۹۲۲ میلادی (۱۳۰۱ شمسی) عضو آکادمی پزشکی بود، تحقیقات خود را به مطالعه شیمی مواد رادیواکتیو و کاربردهای پزشکی این مواد اختصاص داد.

سفر ماری کوری به ایالات متحده

در سال ۱۹۲۱ میلادی (۱۳۰۰ شمسی)، ماری کوری همراه با دو دخترش، سفری پیروزمندانه به ایالات متحده انجام داد.

جایی که رئیس جمهور، وارن جی هاردینگ یک گرم رادیوم را که در نتیجه مجموعه ای در میان زنان آمریکایی خریده بود به او هدیه داد.

او به ویژه در بلژیک، برزیل، اسپانیا و چکسلواکی سخنرانی کرد.

ماری کوری توسط شورای جامعه ملل به عضویت کمیسیون بین المللی همکاری فکری درآمد.

علاوه بر این، او از دیدن توسعه بنیاد کوری در پاریس و افتتاح مؤسسه رادیوم در ورشو در سال ۱۹۳۲ میلادی (۱۳۱۱ شمسی) که خواهرش برونیسلاوا مدیر آن شد، خشنود شد.

دستاورد مهم ماری کوری

یکی از دستاوردهای برجسته ماری کوری درک نیاز به انباشته شدن منابع رادیواکتیو شدید نه تنها برای درمان بیماری، بلکه برای حفظ منابع فراوان برای تحقیقات در فیزیک هسته ای بود.

ذخایر حاصل تا زمان ظهور شتاب دهنده های ذرات پس از سال ۱۹۳۰ میلادی (۱۳۰۹ شمسی) ابزاری بی رقیب بود.

وجود ذخایر ۱.۵ گرم رادیوم در پاریس در موسسه رادیوم که در آن رادیوم D و پولونیوم در طی چند سال انباشته شده بود، سهم تعیین کننده ای در موفقیت آزمایش های انجام شده در سال حدود ۱۹۳۰ میلادی (۱۳۰۹ شمسی) داشت.

به ویژه آن هایی که ایرن کوری در رابطه با فردریک ژولیو که در سال ۱۹۲۶ میلادی (۱۳۰۵ شمسی) با او ازدواج کرده بود اجرا نمود.

این کار راه را برای کشف نوترون توسط سر جیمز چادویک و بالاتر از همه، برای کشف رادیواکتیویته مصنوعی توسط ایرن و فردریک ژولیوت کوری در سال ۱۹۳۴ میلادی (۱۳۱۳ شمسی) باز کرد.

فوت ماری کوری

چند ماه پس از این کشف، ماری کوری در نتیجه کم خونی آپلاستیک ناشی از عمل تشعشع درگذشت.

سهم او در فیزیک بسیار زیاد بود نه تنها در کارهای خود، که اهمیت آن با اعطای دو جایزه نوبل به او نشان داده شد، بلکه به دلیل تأثیر او بر نسل های بعدی فیزیکدانان هسته ای و شیمیدانان بود.

ماری کوری به همراه ایرن ژولیوت کوری مدخل رادیوم را برای ویرایش سیزدهم دایره المعارف بریتانیکا نوشتند.

ماری کوری در تاریخ ۴ ژوئیهٔ ۱۹۳۴ میلادی (۱۳ تیر ۱۳۱۳ مشمسی) فوت نمود.

خاکستر وی در پانتئون پاریس نگهداری شد.

او اولین زنی بود که این افتخار را برای دستاوردهای خود دریافت کرد.

از دفتر و آزمایشگاه او به عنوان موزه نگهداری می شود.